Janusz Korczak - 80 rocznica śmierci

                           Źródło zdjęcia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Korczak

 Janusz Korczak, właściwe nazwisko Henryk Goldszmit, urodził się 22 lipca 1878 lub 1879 r. w Warszawie. Zginął prawdopodobnie 7 sierpnia 1942 r. w Treblince.

- prozaik i publicysta, autor prac o wychowaniu dzieci i  młodzieży 

- z zawodu lekarz, pedagog i psycholog, całe swoje życie poświęcił dzieciom

- kierował żydowskim Domem Sierot w Warszawie oraz sierocińcem dla dzieci polskich Nasz Dom

- twórca oryginalnego systemu wychowawczego

-  Korczak zwracał szczególną uwagę na nierównoprawną pozycję dzieci w społeczeństwie i ich zależność od dorosłych.

 - domagał się, by uznano, że dziecko jest pełnowartościowym człowiekiem od chwili narodzin, na każdym etapie życia i ma prawo być sobą, ze swymi niedoskonałościami i zaletami.

- podkreślał, że dziecko ma także prawo do wspomnień, intymności, swoich słodkich tajemnic i marzeń.

- współpracownik wielu pism i radia

- organizator redagowanego przez dzieci eksperymentalnego czasopisma ''Nasz  Przegląd''

- w czasie okupacji hitlerowskiej dobrowolnie poszedł na śmierć razem ze swoimi podopiecznymi z Domu Sierot

- znacząca postać polskiej kultury, autor między innymi :

• Dzieci ulicy", 1901
• "Koszałki opałki", Warszawa 1905
• "Dziecko salonu", Warszawa 1906
• "Szkoła życia" (w "Społeczeństwie"), 1908
• "Mośki, Joski i Srule", 1910
• "Józki, Jaśki i Franki", 1911
•  "Jak kochać dziecko", t. 1, 1920
•  Sam na sam z Bogiem
  
• Kiedy znów będę mały", 1925
• "Bezwstydnie krótkie", 1926
• "Król Maciuś Pierwszy", 1928
• "Prawo dziecka do szacunku", 1929 i innymi