25 kwietnia w bibliotece odbyło się głośne czytanie. Dzieci z Klubu Odkrywców wysłuchały bajki Czesława Janczarskiego pt:''Dlaczego kukułka nie ma gniazda''. Podczas spotkania korzystaliśmy również z informacji na temat ptaków zawartych w miesięczniku dla dzieci pt:''Kumpel''. Klubowiczki poznały nazwy ptaków,które spotykają w pobliżu swoich domów.Uczestniczki odpowiadały na pytania dotyczące odczytanego tekstu oraz rysowały poznane ptaki.
FOTORELACJA ZE SPOTKANIA:
Szanowni Państwo,
12 maja 2022 (WiMBP w Bydgoszczy, godz. 18.00) odbędzie się w ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki spotkanie z Janem Englertem i Kamilą Drecką połączone z promocją ich wspólnej książki pt. „Bez oklasków” (premiera: 10 listopada 2021). Jan Englert - aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, profesor sztuk teatralnych, pedagog. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Aktor warszawskich teatrów: Polskiego, Współczesnego i Narodowego, a od 2003 dyrektor artystyczny tej sceny. Zagrał w spektaklach E. Axera, J. Kreczmara, K. Dejmka, A. Łapickiego, T. Minca, M. Prusa. Wyreżyserował m.in. „Matkę”, „Bezimienne dzieło” i „Onych” Witkacego, „Kordiana” Słowackiego i „Śluby Panieńskie” Fredry, „Udrękę życia” Levina. Reżyserował również spektakle dla Teatru Telewizji. Przed kamerami zadebiutował w „Kanale” A. Wajdy, u którego zagrał później w „Katyniu” i „Tataraku”. Występował również w filmach K. Kutza, J. Zaorskiego, F. Bajona. Popularność przyniosły mu role w serialach: „Kolumbowie” i „Polskie drogi” J. Morgensterna, „Noce i dnie” J. Antczaka, „Lalka” R. Bera i „Dom” J. Łomnickiego. Jest wykładowcą Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Kamila Drecka – absolwentka kulturoznawstwa UAM w Poznaniu. W poznańskim oddziale TVP realizowała reportaże społeczne i filmy o sztuce. W TVP2 pracowała przy realizacji popularnego programu „Pegaz”. Największą popularność przyniosły jej cykle telewizyjne „Ogród Sztuk” oraz „Prawdę Mówiąc”. Wspólnie z M. Kłaczyńską zrealizowała film muzyczny pt. „Jerzego Satanowskiego Przystanek Życie”, a we współpracy z Januszem Andermanem film dokumentalny pt. „Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki”. Ma na swoim koncie kilka książek biograficznych, w tym „Bez oklasków”, wywiad-rzekę z Janem Englertem.
Wstęp za okazaniem wejściówek (od 5.05.2022, godz. 16.00 w Wypożyczalni Biblioteki Głównej, Stary Rynek 24 – pierwszeństwo mają członkowie Dyskusyjnych Klubów Książki).
Źródło zdjęcia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lucy_Maud_Montgomery
Lucy Maud Montgomery - pisarska kanadyjska urodziła się 30 listopada 1874 roku w Clifton na Wyspie Księcia Edwarda.Matka Maud zmarła, gdy ta miała niecałe dwa lata. Ojciec wyjechał z Wyspy Księcia Edwarda w poszukiwaniu pracy. Montgomery została wychowana przez surowych dziadków.
-Uczęszczała do szkół w Charlottentown i w Halifaxie.
-W wieku 28 lat podjęła pracę w redakcji''Halifax Daily Echo'',która jednak szybko porzuciła by zaopiekować się owdowiałą babcią.
-Pracowała jako nauczycielka.
-Pisała wiersze i opowiadania które wysyłała do różnych czasopism.
-W wieku 37 lat wyszła za mąż za pastora Ewana Macdonalda.
-W 1908 roku wydała z ogromnym powodzeniem ''Anię z Zielonego Wzgórza''. Seria o Ani nie była planowana. Montgomery napisała powieść, która miała być pojedynczą książką. Jednak jej wielki sukces sprawił, że (pod naciskami wydawcy) Montgomery napisała kolejne tomy:Ania z Avonlea, Ania na uniwersytecie,Ania z Szumiących Topoli,Wymarzony dom Ani,Ania ze Złotego Brzegu, Dolina Tęczy,Rilla ze Złotego Brzegu.
-Pisarka wydała również :Dziewczę z sadu, Emilkę ze Srebrnego Nowiu, Emilka dojrzewa, Błękitny zamek, Emilka na falach życia.
-Jej powieści zostały wydane po raz pierwszy w Kanadzie dopiero w 1942 roku
-Zmarła 24 kwietnia 1942roku w Toronto,została pochowana na cmentarzu na Wyspie Księcia Edwarda,w pobliżu miejsca jej starego domu.
-
W dniu 11 kwietnia bibliotekę odwiedziły dzieci z Klubu Odkrywców. Tematem spotkania były Święta Wielkanocne, a dokładniej rozmawiałyśmy o symbolice święconych potraw.Uczestniczki wymieniły produkty które obowiązkowo muszą znaleźć się w koszyku wielkanocnym. Jest to : chleb, jajka, sól, wędlina, chrzan, babka i oczywiście baranek.
- Chleb we wszystkich kulturach jest pokarmem zapewniającym przetrwanie. Dla chrześcijan oznacza ciało Pana Jezusa.
- Baranek – symbol zwycięstwa dobra nad złem i życia nad śmiercią.
- Jajko – zapewnia płodność.Symbolizuje życie.
- Pieprz w święconce nawiązuje do gorzkich ziół, które dawniej Żydzi dodawali do charosetu (sosu).
- Bez soli nie ma życia, dodaje potrawom smaku, chroni przed zepsuciem i ma właściwości oczyszczające. Kiedyś wierzono, że potrafi odstraszyć zło.
- Wędlina – przynosi zdrowie,płodność i dostatek.
- Chrzan –utarty korzeń chrzanu symbolizuje krzepę i siłę.
- Ciasto – babka- pojawiło się w koszyczkach dość niedawno. Jest znakiem umiejętności i doskonałości.
Na zakończenie klubowiczki malowały pisanki i robiły papierowe kurczaki.
FOTORELACJA ZE SPOTKANIA
12 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Chomika. Właśnie tego dnia w 1930 roku zoolog Israel Aharoni odkrył dziko żyjącego chomika syryjskiego.Zwierzaki te są praktycznie wszystkożerne – najbardziej służą im ziarna, nasiona, warzywa i owoce. Mogą też jeść ser, twaróg i niektóre małe owady.Jako bardzo ważny i lubiany pokarm w ich jadłospisie są młode pędy krzewów, jedzenie których umożliwia gryzoniom ścieranie nieustannie rosnących siekaczy.
-Dorosłe chomiki syryjskie bardzo chętnie zbierają i magazynują w różnych skrytkach ziarno,chociaż bardziej smakują im jego przetwory:jasne pieczywo,płatki owsiane oraz kasza i ryż.
-Chomiki kochają spokój i porządek ,wiele czasu poświęcają na czyszczenie swojego futra.
- Uwielbiają dużo spać.
-Zwierzęta udają martwe w sytuacjach zagrażających ich życiu.
-Chomik pod wpływem silnego przerażenia potrafi wydawać głośny krzyk przypominający spazmatyczny szloch.
- Te małe gryzonie żyją przeważnie około 2 lat. Jednak rekordzista przeżył aż 9.
Źródło tekstu :''Chomiki syryjskie'' -Dr Zuzanna Stromenger
Szanowni Państwo,
27 kwietnia 2022 (WiMBP w Bydgoszczy, godz. 18.00) odbędzie się w ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki spotkanie autorskie z Witoldem Szabłowskim - autorem książek „Zabójca z miasta moreli. Reportaże z Turcji”, „Tańczące niedźwiedzie”, „Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia”, „Jak nakarmić dyktatora”, „Rosja od kuchni. Jak zbudować imperium nożem, chochlą i widelcem”, współautorem książki „Nasz mały PRL. Pół roku w M-3 z trwałą, wąsami i maluchem” (wspólnie z Izabelą Meyzą), laureatem wielu nagród i wyróżnień.
Jego książki wydawane są na czterech kontynentach. Reportaż o Turcji uznano za jedną z najważniejszych książek opublikowanych w USA w 2013 roku. „Tańczące niedźwiedzie” zostały bardzo dobrze przyjęte przez amerykańskich krytyków. Książkę „Jak nakarmić dyktatora” wydało największe światowe wydawnictwo – Penguin Random House, które wykupiło prawa do niej jeszcze przed jej napisaniem, a w Hollywood powstanie na podstawie tego reportażu serial. Witold Szabłowski będzie jego współscenarzystą i współproducentem.
Studiował w Warszawie i Stambule. Jako stażysta CNN Türk objechał całą Turcję. 2006-2016 związany był z „Gazetą Wyborczą” i „Dużym Formatem”.
Wstęp za okazaniem wejściówek (od 20.04.2022, godz. 16.00 w Wypożyczalni Biblioteki Głównej, Stary Rynek 24 – pierwszeństwo mają członkowie Dyskusyjnych Klubów Książki).
W dniu dzisiejszym bibliotekę odwiedziły dziewczęta z Klubu Odkrywców.Tematem spotkania były zbliżające się święta .Rozmawiałyśmy o kultywowanych w każdym katolickim domu świątecznych tradycjach: święceniu palm, święceniu pokarmów, robieniu pisanek.Zwróciłyśmy uwagę również na to jakie zwierzęta występują z okazji tych pięknych wiosennych świąt.Klubowiczki wymieniły: zające, kurczaki i baranki.Na zakończenie wykonałyśmy papierowe zające.
Fotorelacja ze spotkania:
W dniu dzisiejszym bibliotekę odwiedziły dzieci z Klubu Odkrywców.Nasze spotkanie dotyczyło zbliżających się Świąt Wielkanocnych.Rozmawialiśmy o Niedzieli Palmowej i święceniu palm na pamiątkę wjazdu Jezusa do Jerozolimy oraz o zwierzętach bez których te piękne święta nie mogłyby się obejść,czyli o zającach,barankach,kurczakach.Na zakończenie wykonałyśmy papierowe zajączki.
Fotorelacja ze spotkania :
